Wednesday, July 21, 2010

Pana de pescarus



Urasc rasaritul si tocmai cand urasc rasaritul, toata lumea imi arata cat e de fascinata de el. Lasa-ti-ma in pace...urasc rasaritul!!!!


Atatea zile la rand sa il tot vad, de atatea ori sa-mi rada in nas...Nu te suport fraiere!


Cand mi-ar fi placut sa te vad, nu ti-ai aratat razele...acum e prea tarziu.


Rasari tu la mare, dar cel mai frumos apus e in balconul meu.




O pana...o pana schimba povestea. Pana aia de acum 5 saptamani te face sa tremuri iar mie imi face placere...imi plac oamenii incantati, atinsi la maxim cu doar o pana...pana mea...




Lasa-ma in pace, pleace, nu ma mai trage dupa tine peste tot, lasa-ma sa respir, lasa-ma sa fiu incojurata de lume. Nu, nu vreau, nu te vreau doar pe tine langa mine, nu vreau sa ma legi de tine, nu vreau sa fiu doar a ta, nu am nevoie de tine. Lasa-ma sa dorm singura, lasa-ma sa visez, nu ma atinge, nu ma mangaia, nu ma saruta...nu-mi strica visele...




Si totusi soarele inca rasare si inca apune iar pana mea acum e alta

No comments: